sihi kahi nenapugalu ಸಿಹಿ ಕಹಿ ನೆನಪುಗಳು

Walking ಸಮಯದ talking ನನಗೆ ಬಲು ಇಷ್ಟ ... ಅದು ನಮ್ಮದಾದರೂ ಸರಿ.. ಬೇರೆಯವರ ಮಾತಾದರೂ ಸರಿ. ಹೀಗೆ ಕೇಳಿಸಿಕೊಂಡ ಮಾತು ವಾಸ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರದ ಬಗೆಗಿತ್ತು.." ಎಂಥಾ ಸಂದಿಗ್ಧ  ಅಂತೀರಾ... ನಮ್ ಪಕ್ಕದ ಸೈಟ್ ನಲ್ಲಿ ದೇವಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಬೋರ್ ವೆಲ್ ಹಾಕಿಸಿದ್ದಾರೆ ...ಒಳ್ಳೆ ನೀರು ಬಂದಿದೆ. ನಮ್ ಸೈಟ್ ನಲ್ಲೂ ಬೋರ್ ವೆಲ್ ಹಾಕಿಸ ಬೇಕು... ಅದು ದೇವಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಇದ್ರೆ ಒಳ್ಳೇದು ಅಂತ ವಾಸ್ತು ತಿಳಿದವರು ಹೇಳ್ತಾರೆ... ಆದರೆ ನೀರಿನ ಸೆಲೆ ಹುಡುಕಿಕೊಟ್ಟವರು ಅದನ್ನ ಅಗ್ನಿಮೂಲೆ ತೋರಿಸಿದ್ದಾರೆ... ಏನ್ ಮಾಡಬೇಕು ತೋಚುತ್ತಾ ಇಲ್ಲ" . ಕಣ್ಮುಚ್ಚಿ ಅಕ್ಕ ಪಕ್ಕ ಸೈಟ್ ಅನ್ನ ಕಲ್ಪಿಸ್ಕೊಂಡೆ ಆಗ ಕಾಣಿಸಿದ್ದೇ ...ಒಬ್ಬರ ಮನೆಯ ಅಗ್ನಿ ಮೂಲೆಯ  ಬಲಗಡೆ ಪಕ್ಕದ ಮನೆಯವರ ದೇವ ಮೂಲೆ. ನೀರಿನ ಹರಿವು ಅದೃಷ್ಟವಶಾತ್ ಒಬ್ಬರಿಗೆ ದೇವಮೂಲೆಯಲ್ಲಿ ಸಿಕ್ಕಿದೆ, ಪಕ್ಕದಲ್ಲಿ ಬೋರ್ ಹಾಕಿದರೆ ನೀರಿನ ಸಾಧ್ಯತೆ ಹೆಚ್ಚು ಅಲ್ಲವೇ( ಕಾನೂನುಗಳ ವಿಧಿಯನ್ನು ಗಮನಿಸದೆ)... ವಾಸ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರಕ್ಕೂ ವಸ್ತು ಸ್ಥಿತಿಗೂ ಇರುವ ಅಂತರ... ಅದರಿಂದಾಗುವ ಗೊಂದಲ ನನ್ನಲ್ಲಿ ಮೂಡಿತು.... ನನಗಿದು ಸಂಬಂಧವೇ ಇಲ್ಲದಿರುವ ವಿಷಯವಾದರೂ. ಇನ್ನು ಅದನ್ನು ನಿಭಾಯಿಸಬೇಕಾದ ವ್ಯಕ್ತಿಗೆ ಆಗುವ ಗೊಂದಲ....  ಹಣದ ಪ್ರಶ್ನೆಯ ಜೊತೆಗೆ... ಅರ್ಥ ಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಲು ಅಷ್ಟು ಸುಲಭವಲ್ಲ, ಅನುಭವಿಸಿ ಅರ್ಥಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು. ವಾಸ್ತು ಶಾಸ್ತ್ರದ ಜೊತೆ ನನ್ನ ಮೊದಲ ಮುಖಾಮುಖಿ 1975ರ ಸುಮಾರ...

ನನ್ನ ಪರಿಚಯದ ಶ್ರೀಮತಿ ಸುಜಾತ ರೆಡ್ಡಿ ಅವರು... ನನ್ನ ಲೇಖನದ ಬಗ್ಗೆ ಮೆಚ್ಚುಗೆ ವ್ಯಕ್ತಪಡಿಸುತ್ತಿರುತ್ತಾರೆ, ಜೊತೆ ಜೊತೆಗೆ ಅವರಿಗೆ ನೆನಪಾದ ತಮ್ಮ ಅನುಭವಗಳನ್ನು ಹಂಚಿಕೊಳ್ಳುತ್ತಾರೆ. ಕೆಲವೊಂದು ನನ್ನನ್ನು ಉಬ್ಬಿಸುತ್ತವೆ...  ಹುರಿದುಂಬಿಸುತ್ತವೆ. ಇಂದು ಅವರ ಮೆಸೇಜ್ ನೋಡುವಾಗ ಅನಿರೀಕ್ಷಿತವಾಗಿ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಬಿದ್ದ ಅವರ ಮದುವೆಯ ಸಂದರ್ಭ. ..ಹಾಗೂ Joint family  ಪದವೇ ನನ್ನ ಲೇಖನಕ್ಕೆ ಸ್ಫೂರ್ತಿ. Joint family ಎನ್ನುವ ಪದ ವಿಶೇಷವೇ. ಚಿಕ್ಕಂದಿನಲ್ಲಿ ನಮಗೆ ತಿಳಿಯದು. ಹಳ್ಳಿಯ ಎಲ್ಲ ಮನೆಗಳಲ್ಲೂ ಜನವೋ ಜನ... ನನಗೆ ನೆನಪಿರುವಂತೆ, ಒಂದೇ ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಗಂಡ ಹೆಂಡತಿ ಇದ್ದದ್ದು... ಅವರಿಗೆ ಮಕ್ಕಳಿರಲಿಲ್ಲ ಎಂಬ ನೆನಪು.  ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದ ನಂತರವೇ ಕೆಲ ದಿನ ನಾವು ಅಣ್ಣ ತಮ್ಮಂದಿರು, ಜೊತೆಗೆ ನನ್ನಕ್ಕ ಗಿರಿಜಾಂಬ ಮಾತ್ರ ಮನೆಯಲ್ಲಿದ್ದದ್ದು... ಅದು ಒಂದು ತರಹ branch office ಇದ್ದ ಹಾಗೆ. ನಂತರ, ದೊಡ್ಡಜಾಲ ಬಿಟ್ಟು ಅಪ್ಪ, ಅಮ್ಮ ಬೆಂಗಳೂರಿಗೆ ಬಂದಮೇಲೆ, ಬೆಂಗಳೂರೇ head office ಆಯ್ತು.  ಕೂಡು ಕುಟುಂಬದ ಭಾಗವಾಗಿದ್ದು... ಅನುಭವಿಸಿದ ಸುಂದರ ಕ್ಷಣಗಳು ಅವಿಸ್ಮರಣೀಯ.  ಅಕ್ಕಂದಿರುಗಳ ಮದುವೆಯಾಗಿ ಅವರುಗಳ ಜೀವನ ಸಾಗುತ್ತಿದ್ದು... ಮನೆಯಲ್ಲಿ ಅಮ್ಮನನ್ನು ಬಿಟ್ಟರೆ ಬೇರೆ ಹೆಣ್ಣಿಲ್ಲ... ಬರೀ ಗಂಡಸರು... ಇದಾದ ನಂತರದ ತಿರುವು... ಒಬ್ಬರ ನಂತರ ಒಬ್ಬರು, ನಮ್ಮಣ್ಣಂದಿರಿಬ್ಬರ ಮದುವೆ... ಮನೆಗೆ ಅತ...

ಸಂಜೆ ಮನೆಗೆ ಮರಳುವ ಹೊತ್ತಿಗೆ ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಮುಂದಿನ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಹೊಸ ಬೋರ್ಡ್ ಕಾಣಿಸಿಕೊಂಡಿತು... ಅದರಲ್ಲಿ ಬರೆದದ್ದು... ರಿಶಿ ಬ್ಯೂಟಿ ಸ್ಟುಡಿಯೋ.. ಅಂದರೆ ಅದೊಂದು ಮೂಲತಃ (ನನ್ನ ಚಿಕ್ಕಂದಿನ ಭಾಷೆಯಲ್ಲಿ ಹೇಳುವುದಾದರೆ) ಚೌರದ ಅಂಗಡಿ. ನಿಜಕ್ಕೂ ಈ ಚೌರದ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಆಗಿರುವ ರೂಪಾಂತರ ಆಶ್ಚರ್ಯ ಪಡುವಂಥದ್ದು. ಮರದ ಕೆಳಗೆ, ನಮ್ಮ ಮನೆಯ ಬಳಿ ನಡೆಯುತ್ತಿದ್ದ ಚೌರದ ಕಾರ್ಯಕ್ರಮ ಈಗ ಸುಸಜ್ಜಿತ ಸ್ಟುಡಿಯೋ ವರೆಗೆ ಬಂದು ನಿಂತಿದೆ. ಒಂದು ಸಮಯವಿತ್ತು... ಅವರನ್ನು ಮುಟ್ಟಬಾರದು...ಮೈಲಿಗೆ, ಸಂಜೆಯ ಹೊತ್ತು ನೆನೆಯಬಾರದು, ಎಲ್ಲಿಯಾದರೂ ಹೊರಟಾಗ ಅವರು ಎದುರಿಗೆ ಬಂದರೆ ಅಪಶಕುನ ಎಂಬ ಭಾವನೆ. ಆದರೆ ಅವರ ಓಲಗದ ನಾದ ಮಾತ್ರ ಎಲ್ಲ ಶುಭ ಸಂದರ್ಭಗಳಲ್ಲೂ ಬೇಕು... ಇದು ಯಾವ ನ್ಯಾಯ... ಅರ್ಥವಾಗದು.  ಈ ವಿಚಾರವಾಗಿ ಶತಾವಧಾನಿ ಗಣೇಶ್ ಅವರು ಹೇಳಿದ ಒಂದು ಘಟನೆ ಕಣ್ಣು ತೆರೆಸುವಂತದು. ಶತಾವಧಾನಿ ಗಣೇಶ್ ಅವರು ಅವರ ತಾತನ ಜೊತೆ ಶೃಂಗೇರಿಯ ಆಗಿನ ಜಗದ್ಗುರು ಶ್ರೀ ಶ್ರೀ ಚಂದ್ರಶೇಖರ ಭಾರತಿ ಸ್ವಾಮಿಯವರ ದರ್ಶನಕ್ಕೆ ಹೋಗಿದ್ದರಂತೆ...ಆ ಸಮಯದಲ್ಲಿ ತಾತ ಜಗದ್ಗುರುಗಳಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ ಕೇಳಿದರಂತೆ ..."ಅವರುಗಳು ತೆಲುಗಿನಲ್ಲಿ ಮಾತಾಡುತ್ತಿದ್ದರಂತೆ.. ಇದರ  ಕನ್ನಡ ಭಾವಾನುವಾದ "ಕ್ಷೌರ ಮಾಡುವವರನ್ನು ಮುಟ್ಟಿದರೆ ಮೈಲಿಗೆ, ಎದುರಿಗೆ ಬಂದರೆ ಅಪಶಕುನ ಎಂದು ಭಾವಿಸುತ್ತೇವೆ... ಆದರೆ ಅದೇ ಮನುಷ್ಯರು ದೇವರ ಮೆರವಣಿಗೆಯಲ್ಲಿ ನಾದಸ್ವರವನ...

  ಕರ್ನಾಟಕ ಹಿರಿಯ ನಾಗರಿಕ ವೇದಿಕೆಗಳ ಒಕ್ಕೂಟ ಹಾಗೂ ಸ್ನೇಹ ಸೇವಾ ಟ್ರಸ್ಟ್ ಜೊತೆಗೂಡಿ 50ಕ್ಕೂ ಹೆಚ್ಚು ಶಾಲೆ ಕಾಲೇಜುಗಳಲ್ಲಿ “ವಾಕ್ಚಾತುರ್ಯ ಸ್ಪರ್ಧೆ” ನಡೆಸಲಾಯಿತು. . ಎಲ್ಲರಿಗೂ ಕೊಟ್ಟ ವಿಷಯ " ನನ್ನ ಹಿರಿಯರು- ನನ್ನ ಆದರ್ಶ". ಭಾಗವಹಿಸಿದ ಮಕ್ಕಳು ಅವರದೇ ರೀತಿಯಲ್ಲಿ ತಮ್ಮ ವಿಷಯಗಳನ್ನು ಅಭಿವ್ಯಕ್ತಿ ಪಡಿಸಿದರು.  ಪ್ರತಿ ಶಾಲೆಯಲ್ಲೂ ಮೂರು ಜನ ವಿದ್ಯಾರ್ಥಿಗಳನ್ನು ಬಹುಮಾನ ವಿಜೇತರನ್ನಾಗಿ ಆರಿಸಲಾಯಿತು.  ಜುಲೈ 27ನೇ ತಾರೀಕು ಮೊದಲ ಎರಡು ಸ್ಥಾನ ಗಳಿಸಿದ ಎಲ್ಲರ ಮಧ್ಯೆ “champion of champions" ಸ್ಪರ್ಧೆಯನ್ನು ಏರ್ಪಡಿಸಿ ಅಂತಿಮ ವಿಜೇತರನ್ನು ಗುರುತಿಸಲಾಯಿತು. ಈ ಶಾಲಾ ಸ್ಪರ್ಧೆಗೆ ಜಡ್ಜ್  ಆಗಿ ಎರಡು ಶಾಲೆಯಲ್ಲಿ ಭಾಗವಹಿಸುವ ಅವಕಾಶ ನನ್ನದಾಗಿತ್ತು. ಜಡ್ಜ್ ಎನ್ನುವ ಪದ ನನಗಷ್ಟು ಒಪ್ಪಿಗೆಯಾಗದಿದ್ದರೂ... ಆ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ಅದು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿತ್ತು.  ಆಪ್ತ ಸಮಾಲೋಚಕರಿಗೆ ಒಂದು ಮಾರ್ಗಸೂಚಿ ಇದೆ. "you are not a judge....don't  judge anybody by their words or acts. analyse the reason behind  that act" ಹಾಗಾಗಿ  ಜಡ್ಜಿಂಗ್ ಅನ್ನುವ ಕಲ್ಪನೆಯೇ ನನ್ನೀ 32 ವರ್ಷದ ಆಪ್ತ ಸಮಾಲೋಚಕನ ಪಯಣದಲ್ಲಿ ಮೂಗು ತೂರಿಸಿಲ್ಲ. ಎರಡೂ ಸಂಘಟನೆಯ ಸದಸ್ಯರುಗಳು.. ಶಾಲೆಗಳಿಗೆ ಹೋಗಿ ಸ್ಪರ್ಧೆಯನ್ನು ನಡೆಸಿ, ವಾಟ್ಸಪ್ ಗುಂಪಿನಲ್ಲಿ ಹಂಚಿಕೊಂಡ ಚಿತ್ರಗಳು, ವಿಷಯಗಳು ತುಂಬಾ...