sihi kahi nenapugalu ಸಿಹಿ ಕಹಿ ನೆನಪುಗಳು

  ನಾನು ಶಹಾಬಾದ್ ಬಿಟ್ಟು ಈ ಡಿಸೆಂಬರ್ ಗೆ 50 ವರ್ಷಗಳು ಮುಗಿದವು.... ಆದರೆ ಇಂದಿಗೂ ಶಹಾಬಾದ್ ಹೆಸರು ಕೇಳಿದರೆ ಏನೋ ಒಂದು ರೀತಿಯ ಪುಳಕ ಹಾಗೂ ಅಭಿಮಾನ. ಏನು ವಿಶೇಷವೋ ಆ ಶಹಾಬಾದಿನ ಮಣ್ಣಲ್ಲಿ... ಅದರ ಸೆಳೆತ ಸ್ವಲ್ಪವೂ ಕಡಿಮೆಯಾಗಿಲ್ಲ... ನಂಟು ಬಲು ಅಂಟು.... ಬಿಸಿಲೂ ಉಂಟು... ಸಿಮೆಂಟಿನ ಧೂಳೂ ಉಂಟು... ಬಿರು ಬೇಸಿಗೆಯಲ್ಲಿ... ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಆಫೀಸಿಗೆ ಹೋಗುವಾಗ, ತಲೆಗೆ ಹ್ಯಾಟ್ ಕಡ್ಡಾಯ... ಆಫೀಸ್ ಒಳಗೆ ಹೋದ ತಕ್ಷಣ ಫ್ಯಾನ್ ಕೆಳಗೆ ಒಂದೆರಡು ನಿಮಿಷ ವಿಶ್ರಾಂತಿ ಅವಶ್ಯಕ.  ನಮ್ಮ ಆಫೀಸ್ ಸಮಯ ಬೆಳಿಗ್ಗೆ 8 ರಿಂದ 12 ಮಧ್ಯಾಹ್ನ 2 ರಿಂದ 5.... ಹಾಗಾಗಿ ಮಧ್ಯಾಹ್ನ ಊಟ ಆದ ನಂತರ ಒಂದು ನಿದ್ದೆ ಬಲು ಸಹಜವಾಗಿ ಬರುತ್ತಿತ್ತು...12.20 ಕ್ಕೆ ಹಾಸಿಗೆಯ ಮೇಲೆ 2.05 ಕ್ಕೆ ಮತ್ತೆ ಆಫೀಸ್. ಶಹಾಬಾದ್ ನಂಟು ಬೆಳೆಯಲು ಕಾರಣ ನನ್ನ ಸ್ನೇಹಿತ ಎಚ್ ಪಿ ರಂಗನಾಥ್... ಅವನಾಗಲೇ ಶಹಾಬಾದ್ ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ.... ಅವರ ಸಂಬಂಧಿ.. ಎಂ ಎಸ್ ವೆಂಕಟರಾಮು ಅವರ ಪರಿಚಯದಿಂದ. ಇಂಟರ್ವ್ಯೂನಲ್ಲಿ ಒಂದು ಪ್ರಶ್ನೆ " why do you want to come to this desert like place" ಕೇಳಿದವರು ಯಾರೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.... ಅವರ ಮನಸ್ಸಿನ ಭಾವನೆಯನ್ನು ಹೊರ ಹಾಕಿದರಾ? ಉತ್ತರ ಏನು ಹೇಳಿದೆನೋ ಗೊತ್ತಿಲ್ಲ.... ಆದರೆ ಕೆಲಸ ಅಂತೂ ಸಿಕ್ಕಿತ್ತು.... ಹಾಗಾಗಿ ನಾನು ಶಹಾಬಾದ್ ವಾಸಿಯಾದೆ. ಇರಲು ರಂಗನಾಥನ ಮನೆ... ಊಟಕ್ಕೆ ಕ್ಯಾಂಟೀನ್... ಜೊತೆಗೆ ಒಂದು ...

ಸುಮಾರು ಒಂದು ತಿಂಗಳಿಂದ  ನಾನು ಮಾನಸಿಕವಾಗಿ ಹಾಗೂ ದೈಹಿಕವಾಗಿ ಒಂದಷ್ಟು ಸವಾಲುಗಳನ್ನು ಅನಿವಾರ್ಯವಾಗಿ ಎದುರಿಸ ಬೇಕಾದಂತ ಘಟನೆಗಳು ನನ್ನ ಸುತ್ತ ನಡೆದವು... ಇಂಥ ಸಂದರ್ಭಗಳು ಇದೇ ಮೊದಲೇನಲ್ಲ... ಹಿಂದೆಯೂ ಅನುಭವಿಸಿದ್ದಿದೆ...ಅದೂ ಆರ್ಥಿಕ ಸವಾಲುಗಳೊಂದಿಗೆ... ಮುಂದೆಯೂ ಬರಬಹುದೇನೋ...ತಿಳಿಯದು.  ....ದೇವರ ದಯೆ ಈಗ ಆರ್ಥಿಕ ಸವಾಲಿಲ್ಲ. ಇಂಥ ಎಲ್ಲ ಸಂದರ್ಭದಲ್ಲಿ ನನಗೆ ಮುನ್ನುಗ್ಗಲು ಸ್ಪೂರ್ತಿಯನ್ನು ತುಂಬುವುದು ಹಾಗೂ ಶಕ್ತಿಯನ್ನು ಕೊಡುವುದು ಕೆಳಗೆ ಉಲ್ಲೇಖಿಸಿದ ಒಂದು ಇಂಗ್ಲಿಷ್ ಪದ್ಯ.... ಈ ಪದ್ಯದ ಅಕ್ಷರಶಃ ಅರ್ಥದ ಅನುಭವವು ನನಗಾಗಿದೆ... ಅದು ನಾನು ಚಾರಣಕ್ಕೆ ಹೋದ ಸಮಯದಲ್ಲಿ.. ಪಶ್ಚಿಮ ಘಟ್ಟಗಳ ಏರಿಳಿತಗಳನ್ನು ... ಬೆನ್ನಿನ ಮೇಲೆ ಭಾರವನ್ನು ಹೊತ್ತು.. ಕ್ರಮಿಸಿದ ಸಮಯ.... ಆಗೆಲ್ಲ  Rest if you must but dont you quit ನಮಗೆಲ್ಲಾ ಮೂಲ ಮಂತ್ರವಾಗಿತ್ತು. ಡಿಸೆಂಬರ್ ಬಂತು ಅಂದಾಗ... ನಮ್ಮ ಮಂಜು (ಎ ಮಂಜುನಾಥ) ಚಾರಣದ ಬಗ್ಗೆ ಚಿಂತನ ಮಂಥನ ಶುರು ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ... ಬೆಳಗಿನ ವಾಕಿಂಗ್ನಲ್ಲಿ ಇದರ ಬಗ್ಗೆ ಸಾಕಷ್ಟು ಚರ್ಚೆಗಳು ನಡೆದು... ಕೊನೆಗೆ ಅವನೇ ನಿರ್ಧರಿಸುತ್ತಿದ್ದ ಒಂದು ಜಾಗಕ್ಕೆ ಹೋಗುವುದು ಮಾಮೂಲು. ಅವನು BSNL ನಲ್ಲಿ ಕೆಲಸ ಮಾಡುತ್ತಿದ್ದ... ಹಾಗಾಗಿ ಅವನಿಗೆ ಕರ್ನಾಟಕದ ಬಹು ಭಾಗದ ಜನರೊಡನೆ ಸಂಪರ್ಕವಿತ್ತು.... ಅಲ್ಲಿನ ಅನುಕೂಲಗಳು... ಇಳಿದು ಕೊಳ್ಳುವ ಜಾಗ ಎಲ್ಲವನ್ನು ಸುಗಮವಾಗಿ ಆಯ್ಕ...